Uçak Varlık Yönetimi: Blockzincir Teknolojisi için Bakir Bir Pazar
Lester Coleman - 25 Temmuz 2017
MRO-Network.com'a göre, IFS Laboratuarları müdürü Bas de Vos, blokzincir teknolojisinin ticari uçakların varlıklarını yönetmede kullanılmayan bir pazarı olduğunu düşünüyor.
Bas de Vos, üreticilerin, operatörlerin, taşıyıcıların ve bakım gruplarının varlıklarını yönetmek için birbirinden farklı sistemler olduğunu söyledi. Standardizasyon eksikliği, sınırlı izlenebilirlik ile sonuçlanır ve özellikle ticari bir uçakta iki milyon ila üç milyon parça olduğu göz önüne alındığında uygunsuzluk maliyetleri yüksektir.
Uçak parçaları tedarik zinciri katılımcıları, yalnızca yetkili katılımcıların erişebilecekleri "amaca uygun bir kayıt" (purpose-specific ledger) oluşturursa, kayıtları yönetmek çok daha verimli olurdu. Üretici malın blok zincirini başlatabilecek ve her katılımcı ona kendi veri bloklarını ekleyebilecektir.
De Vos, blok zincirin, gerçek zamanlı olarak % 100 doğrulanabilir, izlenebilir bir varlık ömrü kronolojisi sağlayabileceğini iddia ediyor. Aynı zamanda, zincirdeki her katılımcı, kendi işletme uygulamalarının özelliklerini ve avantajlarını koruyacaktır.
Avantajları arasında gelişmiş veri kalitesi, en az manuel veri girişi, seri numaraları izlenebilir bir kayıt, daha doğru bakım tarihçesi, katılımcılar arasında daha iyi güven ve maliyetlerin azaltılması yer alıyor.
Vos, havacılık endüstrisine blok zincir teknolojisini uygulamak için yazılım sağlayıcıları, düzenleyicileri, havayolları, MRO'lar ve lojistik ortaklarıyla çalışmak zorunda kalacaklarını belirtti. İşlemlerin gecikmesi ve bilgi işlem gücünün bir zincirde uzlaşmayı zayıflatabileceğinden, teknik performans da göz önüne varılmalıdır. Veri gizliliği, mülkiyet ve güvenlik de ele alınmalıdır.
Bu zorluklar giderilebilirse de, Vos, teknolojinin bir tedarik zincirinde zamanla tek bir noktada kuruluşlar tarafından veya bir organizasyonun geniş bir varlık yapısına ve tedarik zincirine sahip olması durumunda kabul edilebilir olduğunu söyledi.
Havacılık varlık ömürleri on - yirmi yıl kadar sürmektedir, bu nedenle mevcut varlıkların belli bir tarihte izlenebilirliğini başlatmak mantıklıdır. Bir varlık tedarik zincirine girdiğinde bu teknolojiden faydalanırlarsa katılımcılar eksiksiz izlenebilirlikten yararlanacaklardır.